Medische professionals

Door mijn werk als communicatiedocente en intervisiebegeleider bij de huisartsopleiding Amsterdam UMC (AMC) (en eerder bij de bedrijfs- en verzekeringsartsopleiding) heb ik veel ervaring met het medische werkgebied, de beroepscultuur, maar vooral ook dilemma's en ethische vraagstukken rondom moeilijke casuistiek, taakopvatting, werk-prive-balans en collegialiteit.

Vaak valt me op dat er een taboe rust op het zelf hebben van psychische klachten als arts (zoals stress, angst, paniek, gevoeligheid, anders-zijn/diversiteit in vergelijking met collega's) en hoe hiermee het beste om te gaan. In mijn praktijk zijn deze onderwerpen juist welkom!



Kan ik dit werk blijven doen?

Even afstand nemen en beslissen hoe, met wie, waar weer te landen?